28 Aralık 2011 Çarşamba

20.hafta

ne zamandır yazamıyordum. evet çünkü bir hafta boyunca ankaradaydım. ankarada neler mi yaptım? bir daha belki gidemem ve buradada alışveriş yapılacak magaza yok diye belki çok erkende olsa alışveriş yaptım canım oğluma ihtiyaclarının bir kısmını aldım. sanırım bu alışveriş en keyifli alışveriş herşeyin küçüğü güzel oluyor, herşeyin küçüğü sevimli oluyor.
evet 20. haftaya geldiğinde artık yarılanmış oluyor hamilelik, bir yanım diyorki nasıl geçti ne kadar çabuk geçti diyor, diğer yanım ise bir bu kadar daha olduğu için daha çok var gibi geliyor.ama herşeyin önemlisi bu dönemi sakin, huzurlu ve sağlıklı geçirmek, sağlıkla geçirelimde en önemlisi bu...ne kadar sakin olmaya çalışsamda bu son hafta biraz alınganlık var sanırım üzerimde, en ufak şeylere alınıyorum, kırılıyorum. acayip hassasım, duygusalım.tabiii senin üstünde bu hassaslık ve alınganlık varken maalesef tek algıngan olan sen olmuyorsun. etrafda alınan birileri mutlaka çıkıyor. senin durumunu düşünmeden. işte böyle zamanlarda olsa hayatta  çoğu zaman kendini düşünmen en doğrusu...
son 2 haftadır artık iyiden iyiye hareketlerini hissediyorum. bu öyle güzel bir duyguki, her hareketin beni dünyanın en mutlu insanı, en şanslı insanı hissediyorum. iyiki varsın, çok şükür allahıma...
haftaya doktor kontrolumuz var. ayrıntılı ultrasona gireceğiz. umarım herşey  yolunda gider, güzel haberler alırız. sağlıklısındır. insan hamile iken bir sürü tereddütü, endişesi oluyor.
şimdilerde sonrasını düşünüyorum. sana öğreteceğimiz öyle çok şey varki... önünde öyle uzun bir yol varki, öğreneceğin bir sürü şey, işte bir anne olarak sana herşeyin en doğrusunu öğretmek istiyorum, en güzelini, sen herşeyin en iyisini yap istiyorum. bunu benim gibi bütün anneler çocuklerı için bir ömür boyu isterler. bütün bunları nasıl yapacağım. sana en doğruyu nasıl öğreteceğim, bunların hepsi beni korkutuyor. en doğru şekilde nasıl davranırım. nasıl davranırım. işte bu öyle büyük bir sorumlulukki, allahım bu konuda beni başarılı kılar inşallah. seni çok sevdiğimizi, bizim bir taneciğimiz olduğunu unutmaman dileğiyle

6 Aralık 2011 Salı

16 hafta 1 gün

rutin kontrolumuz için doktor gittik. aynı zamandada heyecanlıydık, cinsiyet belli olabilirdi eğer gösterirsen. uzun upuzun bir beklemenin sonunda 2 saat geçikmeli olarak seni gördük. öyle tatlı öyle hareketliydinki.ellerinle yüzünü kapatıyordun yine.

yukarıda elin ve ayağın var. işte böyle heyecanla parmaklarını saydık. kalbine, pankreas, midene, kafana baktık. daha sonra doktoru cinsiyetini görmek için epey uğraştırdın bebeğim. bacaklarını kapatıyordun. epey bir uğraş sonunda doktorun dediği "beşiktaşlı bir oğlunuz olacak" ile acayip sevindik. her ne olursa olsun, önemli olan sağlıklı olmandı, sağlıklıydın. boyun 13,5cm 'di.
şimdilerde sağlıkla seni bekliyoruz. alınacaklar var. yavaş yavaş ihtiyaclarını tamamlamaya çalışıyoruz. sağlıkla sana kavuşmak istiyoruz babanda bende. isim düşünüyoruz birde tabiii, ne kadar zor bir kararmış isim bulmak. aklımızda bir iki isim var. bakalım ne olacak. seni çok seviyoruz. sağlıkla kavuşalım birbirimize canım oğlum.