19 Eylül 2013 Perşembe

Zaman geçer

Zaman geçerken oğlum büyürken ben yorgunken ve kendimi yetersiz hissederken...hayat hep böylemi geçecek diyorum. 
Heranın tadını çıkartmalı insan ama nasıl ya ben bilmiyorum bu işi yapabilen varsa lütfen bir akıl versin. 
Kaan büyüyor onunla birlikte bende büyüyorum çoğu zaman onunla yeterince vakit geçiremiyor olmak canımı acıtıyor. Böyle durumlarda kaanla daha fazla vakit geçiren annemi kayınvalidemi kıskanmıyor değilim hani. 
Bu aralar bunu daha çok hissediyorum. Çünkü işten her eve geldiğimde annem kaanı bunu yaptı bunu söyledi diye anlattığında bir çok ilke şahit olamamak beni üzüyor. 
Bu sıralar ne söylesek tekrar eden kaan artık kendini anlatabiliyor anlatamadığında ve istediği bir şey olmadığında bağırmak kendini yere atmak sureti ile istediklerini yaptırmaya çalışıyor. 
17 aya girerken ön 8 dişten sonra ilk 4 azı çıktı. Sanırım köpek dişleri zorluyor. İşaret parmağını yanağının üstüne koyup üüüü diyor acıdığını anlatıyor.
Tatil sonrası evde vakit geçirmek hem kaanı hem beni zorluyor kışın ne yapacağız bilmiyorum. 
Bu aralar en sevdiği oyuncak arabalar süt içirebilmek konusunda her yolu hala deniyoruz.
İki kelimeli cümlelerimiz başladı anne yok, anneanne yok baba yok, meme yok. Anne gel 
Yıldız:idiz
Şükran: ukran
Zeytin: neytin
Tren: tiiiren
Güneş: üneş
Bisiklet:biklet
Motor: nonor
Kumanda: komanda
Ayak:ağak
Pepe: bepe
Caillou: kayu
Ördek:ördek
İnek:inek bazen möööö
Faruk: aaruk
Hasan:aaasan
Tavşan:tavşan
Kuş:guş
Çanta: canta
Gözlük:gööö
Bayrak:baaa
Buse: vuse
Ömer: ööömer
Çivi:civi
Sümük:ümük
Ayakkabı:abakkabı
Gülizar;güdida