28 Aralık 2011 Çarşamba

20.hafta

ne zamandır yazamıyordum. evet çünkü bir hafta boyunca ankaradaydım. ankarada neler mi yaptım? bir daha belki gidemem ve buradada alışveriş yapılacak magaza yok diye belki çok erkende olsa alışveriş yaptım canım oğluma ihtiyaclarının bir kısmını aldım. sanırım bu alışveriş en keyifli alışveriş herşeyin küçüğü güzel oluyor, herşeyin küçüğü sevimli oluyor.
evet 20. haftaya geldiğinde artık yarılanmış oluyor hamilelik, bir yanım diyorki nasıl geçti ne kadar çabuk geçti diyor, diğer yanım ise bir bu kadar daha olduğu için daha çok var gibi geliyor.ama herşeyin önemlisi bu dönemi sakin, huzurlu ve sağlıklı geçirmek, sağlıkla geçirelimde en önemlisi bu...ne kadar sakin olmaya çalışsamda bu son hafta biraz alınganlık var sanırım üzerimde, en ufak şeylere alınıyorum, kırılıyorum. acayip hassasım, duygusalım.tabiii senin üstünde bu hassaslık ve alınganlık varken maalesef tek algıngan olan sen olmuyorsun. etrafda alınan birileri mutlaka çıkıyor. senin durumunu düşünmeden. işte böyle zamanlarda olsa hayatta  çoğu zaman kendini düşünmen en doğrusu...
son 2 haftadır artık iyiden iyiye hareketlerini hissediyorum. bu öyle güzel bir duyguki, her hareketin beni dünyanın en mutlu insanı, en şanslı insanı hissediyorum. iyiki varsın, çok şükür allahıma...
haftaya doktor kontrolumuz var. ayrıntılı ultrasona gireceğiz. umarım herşey  yolunda gider, güzel haberler alırız. sağlıklısındır. insan hamile iken bir sürü tereddütü, endişesi oluyor.
şimdilerde sonrasını düşünüyorum. sana öğreteceğimiz öyle çok şey varki... önünde öyle uzun bir yol varki, öğreneceğin bir sürü şey, işte bir anne olarak sana herşeyin en doğrusunu öğretmek istiyorum, en güzelini, sen herşeyin en iyisini yap istiyorum. bunu benim gibi bütün anneler çocuklerı için bir ömür boyu isterler. bütün bunları nasıl yapacağım. sana en doğruyu nasıl öğreteceğim, bunların hepsi beni korkutuyor. en doğru şekilde nasıl davranırım. nasıl davranırım. işte bu öyle büyük bir sorumlulukki, allahım bu konuda beni başarılı kılar inşallah. seni çok sevdiğimizi, bizim bir taneciğimiz olduğunu unutmaman dileğiyle

6 Aralık 2011 Salı

16 hafta 1 gün

rutin kontrolumuz için doktor gittik. aynı zamandada heyecanlıydık, cinsiyet belli olabilirdi eğer gösterirsen. uzun upuzun bir beklemenin sonunda 2 saat geçikmeli olarak seni gördük. öyle tatlı öyle hareketliydinki.ellerinle yüzünü kapatıyordun yine.

yukarıda elin ve ayağın var. işte böyle heyecanla parmaklarını saydık. kalbine, pankreas, midene, kafana baktık. daha sonra doktoru cinsiyetini görmek için epey uğraştırdın bebeğim. bacaklarını kapatıyordun. epey bir uğraş sonunda doktorun dediği "beşiktaşlı bir oğlunuz olacak" ile acayip sevindik. her ne olursa olsun, önemli olan sağlıklı olmandı, sağlıklıydın. boyun 13,5cm 'di.
şimdilerde sağlıkla seni bekliyoruz. alınacaklar var. yavaş yavaş ihtiyaclarını tamamlamaya çalışıyoruz. sağlıkla sana kavuşmak istiyoruz babanda bende. isim düşünüyoruz birde tabiii, ne kadar zor bir kararmış isim bulmak. aklımızda bir iki isim var. bakalım ne olacak. seni çok seviyoruz. sağlıkla kavuşalım birbirimize canım oğlum.


29 Kasım 2011 Salı

15 hafta 5 gün

zaman geçtikçe ortasına doğru yaklaşıyoruz. biran önce geçsin istiyorum zaman sanki geçmiyor gibi geliyor aslında geçiyor. bilemiyorum belki sonlara doğru yada daha sonrada keşke çabucak geçmeseydimi diyeceğim.
bu haftanın en güzel olayı artık ne tarafta durduğunu hissediyorum. sol tarafımdasın. yanlış değilse kalp atışlarını hissedebiliyorum ellerimle...hatta bu hafta bir kaç kere minik hareketleri hissettim sanırım. minik ufak dönmelerdi onlar. bu nasıl bir mucizedir allahım diyorum. kendi içinde kendinden bir yavru oluşturuyorsun yavaş yavaş, adım adım. gün geçtikçe bütüdüğünü görmek öyle heyecan verici ki... merak ettiğimiz o kadar çok şey varki tabiki hepsinden önemlisi sağlıkla kavuşmamız. sağlıklı olman. ama kime benzeyeceksin, nasıl olacaksın, cinsiyetin ne? gibi bir sürü soru var kafamda..
kaygılar oluşmaya başladı bu hafta iyiden iyiye bebeğim, nasıl yetiştireceğiz seni, karakterin oluşurken bunu güçlü ve iyi bir karakter haline dönüştürmek bizim elimizde mi? sana iyiyi , kötüyü, doğruyu , yanlışı, dünyayı, insanları anlatacağız. bazen korkuyorum ben daha çözememişken insanları sana ne anlatacağım. öyle miniksin ki bu dünyada hiç bir şeyin yok bizden başka, yavaş yavaş anneannen bu hafta sana yeni ciciler almış, öyle minik ve öyle tatlılar ki... hiç bir şey bilmiyorsun ve öğreneceksin. anlatacağız beraber çok yol alacağız. iyi bir öğrenci olman dileğiyle, hep iyi insanlarla karşılaşman, dürüst olman, karakter ve kişilik sahibi olman, zeki, çalışkan, en önemlisi bilinçli olman, sakin bir çocuk olman, olgun olman, düşünmeyi bilmen, sorgulamayı bilmen, çok okumanı istiyorum. seni çok sevdiğimizi unutma...
bu hafta yaşadıklarım: geçen haftadan itibaren demir hapına başladık. burun tıkanıklığı yaşıyorum. karnım iyice çıktı. hormanlardan kaynaklı duygularımda dengesizlikler yaşıyorum. çok küçük şeylere sinirlenip hemen ardından ağlamaya başlayıp, hemen ardındanda gülmeye başlayabiliyorum. umarım yaşadığım sinirlenmelerden etkilenmiyorsundur. bu hal deliriyormuyum acaba hissi yaratıyor bünyede

21 Kasım 2011 Pazartesi

14 hafta 4 gün

14. haftadayız bebeğim.14. hafta olduğumuz gün tekrar randevumuz vardı. doktora gittik. bu hafta artık okuduğum kadarıyla cinsiyetinin belli olması lazımdı. fakat gittiğimizde doktorumuz daha erken dedi, haftaya belli olur dedi. oysaki yasemin teyzenin 11,5 haftada belli oldu prenses geliyor sana kardeş. aslında belli olmustu sanırım doktor söylemedi. sanırım bende babanda gördük biz. eğer gördüğümüz yanlış değilse sen bizim prensimiz olacaksın. tabiki herşeyden önemlisi hayırlı bir evlat olman ve saglıklı olman herşeyden önceki isteğimiz. bu hafta 8cm olmuşdun. her geçen gün büyüyorsun. ve biz seni merak ediyoruz. keşke heran seni izleyebilsek. bu aralar bakıyorum. ihtiyac listesi oluşturmaya başlamam gerekiyor. yeni doğmuş bir bebeğin neler ihtiyacı olur. en çok ne kullanılır. bunu araştırıyorum, soruyorum. evlilik için böyle listeler var iken yeni doğmuş bebekler için bu listenin olmadığına karar verdim. kendi listemi oluşturur oluşturmaz. buraya ekleyeceğim.
insan böyle bir dönemde gerçekten sürekli hamile insanlarla yada çocuğu olan insanlarla görüşüp merak ettiklerini sormak öğrenmek istiyor. bebek ürünlerinde o kadar fazla çeşit varki hangisi en kullanışlı ve en iyi bilemiyorsun. işte bu yüzdende tecrübeli annelerden hangi ürünler en çok kullanılıyor, hangi marka iyi bunları konuşmak istiyor insan. işte bu gibi durumlarda twitter gerçekten çok iyi bir kaynak. anneler birbirleri ile paylaşıyorlar.
p.s:bu günlerde belim ağrıyor. bunun dışında ruh halim çok değişken, biran kahkaha ile gülüyorken biran küçücük bir şeye ağlıyorum. çok çabuk sinirlenebiliyorum. ruh halimdeki bu dengesizlikler seni etkileyecek diye korkuyorum. engel olmaya çalıyorum ama daha çok strese giriyorum. bu arada göbeğim çıktı. kıyafetlerimin çogu olmuyor artık. olsada sıkıyor. sütyen ve kilot değiştirme zamanı geldi sanırım. hamile pantolonu ve tayt giyiyorum artık. eski kıyafetlerimin olmamasınında insanda yarattığı duygu garip. evden çıkmak istemiyorum. pijamam ile evde olup örgü örmek istiyorum şuan beni rahatlatan tek şey bu...

2 Kasım 2011 Çarşamba

11 hafta 6 gün

evet şimdi artık 11 haftanın bitimine 1 kala ancak yazmaya fırsat bulabiliyorum. en son 2 gün önce doktara gittik. merakla ve heyecanla...seni yeniden görmek için sabırsızlandık. gördüğümüzde ise çok hareketli olduğunu fark ettik hatta doktar amca ense kalınlığını ölçmekte zorlandı 20 dakika beklemek zorunda kaldı. cinsiyetin hakkında göremedim dedi. bir dahakine artık. zaten ne olduğunun bizim için bir öenemi yok sen yeterki sağlıklı ol ve sana sağlıkla kavuşalım başka hiç bir şey istemiyoruz. ölçümü beklerken elin ile yüzünü kapattın. takla attın, ayaklarını oynattın. keşke dediğim gibi bir pencere olsada devamlı neler yapıyorsun izleyebilsem seni..
ense kalınlığına doktor amca normal dedi, 2 tarama için kan verdik. sonuç perşembe günü belli olacak. inşallah sonuç iyi çıkar ve hiçbir sorun çıkmaz.
bu aralar yaşadıklarım baş ağrım oluyor 2 gündür birde bel ağrım oluyor, nerdeyse bana adım attırmıyor zaman zaman...umarım hepsi geçer.
tek dileğimiz sağlıklıkla birbirimize kavuşmamız. seni seviyoruz...
beynin

20 Ekim 2011 Perşembe

10.hafta

dokdora gideli tam 20 gün oluyor. 20 gündür neler oluyor sadece okuyorum, yoğun bir çalışma var. vucudundaki organlar hemen hemen tamamlanacakmı bu hafta sonunda hatta cinsiyet bile bu hafta belirlenecekmiş ama tabi görebilirmiyiz bilmiyorum. merak içinde seni özleyerek geçiyor günlerim.
dün seni görmek için tekrar doktora gittik 20 günde o kadar değişmişsin ki gerçekten her geçen gün yeni mucizelere şahit oluyoruz. en 20 gün önce fasulye gibi bir şeyken şimdi kolların ve bacakların oluşmuş gözüküyor. biraz daha yakınlaştırsa sanırım çenen burnun belli...seni böyle gördükçe allaha şükredip, sağlıklı olman için dualar ediyoruz.  uyku halim sanırım geçiyor. 1 haftadır geç yatıyorum bu seferde geç yattığım için yorgun hissediyorum kendimi. sana battaniye örmeye başladım, elimden bırakamıyorum bu yüzdende geç yatıyorum. zaman bana yavaş geçiyor gibi geliyor ama tabi bir insanın oluşması kolay değil. içeride nelerin olduğunu keşke görebilsek. her istediğimizde seni görme sansımız olsa keşke... çünkü hem merak ediyoruz hemde görmek istiyoruz seni...umarım sende bende sağlıkla zamanında birbirimize kavuşuruz. ve sağlıklı sanslı, mutlu huzurlu, sakin, olgun, uslu, zeki, çalışkan, kısmetli, bereketli ,sempatik bir bebek, çocuk olursun. umarım seni güzel bir şekilde yetiştirmeyi becerebiliriz. çok zor ama bu konuda kendimizi yetiştirmek için elimizden geleni yapmaya çalışacağız.  bu hafta sanırım duygularım değişken, bir kaç kere çok basit şeylere ağlamamak için zor tuttum kendimi...seni seviyoruz bebeğim.

12 Ekim 2011 Çarşamba

8. haftanın sonu

bu hafta kasık ağrısı yaşadım, bu ağrı beni korkutsada zaman zaman bir süre sonra geçti. hala zaman zaman oluyor. gece ve gündüzleri sürekli tuvalete gidiyorum. geceleri 3 kere kesin gidiyorum. acayip gaz var. gazdan dolayı şişiyor karnım. karnımda büyüdü sanırım. kilom hala aynı ama karnım şiş ve bazı eski pantolonlarımın beli çok sıkıyor. uyku modu hala devam ediyor. akşamları gözlerimi açık tutamıyorum ve çabuk yoruluyorum dermanım kalmıyor.
aldığım kitapları okuyorum yavaş yavaş.
1) ece arar-hamilelik günlüğü (sevdim okunması kolay hikaye tarzında yazılmış ama bir çok bilgi var içinde)
2) hafta hafta hamilelik (kitap bayağı kalın iyi bir şey olduğunu düşünmüştüm ama daha çok başlarındayım belki ama çokda beğenmedim. )
3) tracy hogg-bebek bakım sorunlarına mucize çözümler (bu kitabı çok duydum birde arkadaşlarımdan biz hep hamilelik üzerine okumuşuz bebek doğduğunda ne yapacağımızı okumamışız bunuda oku dedikleri için şimdiden aldım. uygulayabilirmiyim işe yararmı bilemiyorum ama okuyacağım daha çok erken şimdilik)
bu hafta duygularım çok değişken duygusallık yok fakat çabuk sinirleniyorum, bunada normal deniyor ama sanırım sakin kalmayı öğrenmem gerekiyor artık, bebeğimin sağlığı açısından sakin ve mutlu olmam gerekiyor...
umuyorumki bebeğim sakin bir bebek olur...ve birbirimizee sağlıkla kavuştuğumuz zaman birbirimize çabuk alışırız.

9 Ekim 2011 Pazar

8.hafta

şimdi 8.haftadayız. bu hafta ellerini ayaklarını ve dizlerini hareket ettirmeye başlıyormussun ama biz daha hissedemiyormusuz. benim hiissettiklerim ise yorgunluk ve uykusuzluk...sürekli uyuyorum ben bebeğim, ben uyuyayımki sen büyü diyorum. allahım öyle bir yaratmışki bizleri ve bizlerdende öyle bir mucize vermişki inanılmaz. ilk 3 ay düşük tehlikesi olduğu için bence uykusu gelip fazla hareket etmeyelim diye bu hissedilenler bence...babanla çok heyecanlıyız. şimdiki hedefimiz şu 3 ayı sağlıkla beraber atlatabilmek o zaman bir nebze daha rahatlayacağız. seni görebilmek için dört gözle bir daha ki randevu olan 5 kasımı bekliyoruz. herşeyin sağlıkla gitmesi içinde bol bol dua edip seni seviyoruz.
bu haftadan itibaren bizi duyabiliyormussun.o yuzden seninle konuşuyoruz.
sağlıklı beslenmem ve senide besleyebilmem için kışlıklar hazırlıyorum. biraz hazırlıyorum yorulup biraz yatıyorum.
buraya sana yazarken insanın duygularını ifade etmesinin ne kadar zor olduğunu bir kez daha anlıyorum.
bu arada yaseminde hamile oda 6 hafta 4 günlük..kardeşinizle beraber geliyorsunuz daha şimdiden. darısı nazlının başına diyorum en kısa zamanda ve isteyen herkezinde aynı zamanda...

1 Ekim 2011 Cumartesi

7 hafta 2 gün

bugun heyecanla 10 günü bekleyemeden. hangi doktora gideceğimizin kararını verince, bundan sonra seni bize gösterecek doktora gitmeye karar verdik. kafamızdaki bir sürü soru ve korku ile beraber erkenden yola çıktık. anne olmak demek endişelenmek demek. içimde yaşadığım seni kaybetme korkusunu düşünmek istemiyorum. aklıma kötü şeyler getirmemek, kötü şeyler düşünmemek istesemde bir yandan düşündüğümde sürekli dua ediyorum. doktorumuz gittiğimizde kafamızdaki soruları sorduk cevap verdi teker teker. folic asit konusunda içmem gerekdiği, balık yağının erken doğumu engellediğinin kanıtlandığı bu yüzden içmemin iyi olacağını, eleviti ise şimdilik önermediğini yediklerinden almaya çalış dedi. 3 saatte bir yemek ye, her saat başı şu iç dedi.ve dikkat et kendine dedi..
ve seni gösterdi bize şuan fasulye kadarsın. kalbinin atıp atmadığını sorduğumda gözüküyor bak dedi ve gösterdi. o minicik kalbin hızlı hızlı atıyordu. sonra kalbinin sesini dinletti. bu duyguyu anlatamam sana mutlulukdan gözlerim doldu. insanın içinde bir kuzunun oluşması ve kalbinin atması tam bir mucize gerçekten.
allahıma bir kere daha bin şükür ederimki bu duyguları bize yaşattığı için, sağlıkla kucağımıza almayıda nasip etsin bize seni bize veren rabbim. ve başta nazlı teyzen ve zehra teyzen olmak üzere allahım isteyen herkeze nasip etsin bu duyguları yaşatsın.
ve sonrasında hamilelik tahlilleri verdi. 4 tup kan ve idrar tahlili verdim. pazartesi göstereceğiz doktora...umarım onlardada hiçbir sorun çıkmaz. sağlıkla ve zamanında sana kavuşmak istiyoruz biz canım. sen şimdilik sımsıkı tutun,sağlıkla büyü...

taze anneden kısa kısa

ilk öğrendiğimdeki şaşkınlığım.inanamamazlık, aynı zamanda yaşadığım mutluluğumu anlatamam. ayrıca bu aldığımız güzel haberi doğup, büyüdüğüm şehirde annemin babamın yanında öğrenmek ayrıca keyifliydi, keşke baba adayımızda yanımızda olsaydı ama yoktu. öğrendiğimizde henüz 5 hafta 6 günlük 7mm'lik tin tatlım. doktor haftaya kalp atışını duyabilirsiniz dediğindeki heyecan inanılmazdı.yaşadığımız sevinç ile bir yandan herkeze bağırarak duyurmak istiyorduk. bir yandanda korkularımızla acaba bir süre söylemesekmi diye düşünüyorduk. ama yaşadığımız heyecan sevinç öyle büyükdiki paylaştık senin sevgini çevremizdekilerle...daha sonra yaşadığımız yere döndüğümüzde burada tekrar doktora gittik 10 gün sonra kalp atışı deyince ooo 10 günü beklemeye başladık. seni çok seviyoruz bebeğim. sana sağlıkla kavuşmak için hergün dua ediyoruz.