Hep bir yanım yetersiz, sabırsız anne tarafım çok üzüyor beni, sabredemediğim ve kızdığım zamanlar var sanırım en çokda gece uyku zamanları...
Bak evet buldum sıradaki ne zaman uykum geldi deyip kendi gidip yatacak odasına. Bu aralar uyku düzenimiz yine saptı 24:00 te ancak uyuyabiliyoruz ve ben yorgun halsiz sabırsız ve gergin bir halde bağırıyorum sana, sonrasında çok üzülüyorum vicdan yapıyorum.
Birde bu aralar her alşam geldiğimde ve haftasonu belli aralıklarla bana sorduğun 'sen işe gidecekmisin anne' bu cümle beni mahvediyor, hep aynı cümleyi kuruyorum ama boğazımda aynı yumru ile ve bir çocuğun annesinin evde olması ne büyük bir şans diyorum en azından 3 yaşına kadar.
Artık çok daha keyifli günlerimiz seninle bir tek yemek yedirmek dışındakiler tabiii, artık kendi tercihlerin var ve kararların mesela bu cumartesi her cumartesi klasiği olan pazara gitmek istemediğini söyledin hatta çok uzak pazar dedin ( oysaki çok yakın) .
Üzülüyorum bir çok anına şahit olamıyorum, büyüyorsun ve çok şey kaçırıyorum diye .
Ama hala bir koşturmaca günler kısa zamana çok şey sığdırmaca ve aynı zamanda evin rutinleri ile beraber sen zaten hiç oturmuyorsun bende tabii
İşteyken özlüyorum seni ve çok seviyorum çok 
