dün dr kontrolümüz vardı. kontrol sonucu ogluşumuz iyi tam 1.551 gr olmuş. maaşallah diyoruz.
bu süreç içerisinde her geçen insanın hissettikleri ve yaşadıkları değişkenmiş. her hamileninde öyle...bu aralar benim hissettiklerim, daha erken mi bilmiyorum ama şiştiğimi hissediyorum. akşama kadar işte olunca akşama ayaklarım ve bileklerim davul gibi oluyor. ellerimde şişiyor. baş ağrım vardı. bazen oluyor, bazen olmuyor. dün aile hekimi bacaklarımın şişliğini görünce ve o an tansiyonumda yüksek çıkınca preeklampsiden süphelenip beni çok korkuttu. ama idrarda protein sonucunu ve tekrar tansiyonumu ölçünce rahatladık. umarım böyle bir durum ile karşılaşmam. hatta kimse karşılaşmasın.
hamilelikde insan zaten çok tedirgin, korkak, endişeli oluyor.
yanıyorum. vucüt ısım çok yüksek , herkes kazakla oturuken kısa kollularla geziyorum çıplak ayak yere basmak istiyorum. geceleri tuvalete gitmelerim sıklaştı. kendimi daha yorgun hissediyorum. havaların düzelmesi ile yürüyüşlere başladım neyseki. çok uzun süre yapamasamda günde 30 dak. yürümeye çalışıyorum.
ilk zamanlar canım birşey istedimi üşenmeden kalkıp hemen yaparken, şimdilerde ne canım birşey istiyor, nede yapacak enerjim oluyor. artık işde zorlamaya başlıyor yavaş yavaş , yoruluyorum. bu hafta pazartesi servisin basamğı yüksek adım atamadımilk denememde, neyseki ikincide başardım.
çalışan anne olmak gerçekten zor sanırım. doğuma 1 ay kalaya kadar çalışırım diye düşünüyorum ama bilemiyorum inşallah bir aksilik olmazsa hedefim bu. bu koşullarda izine ayrılsam bile doğum sonrası izin çok az tam tamına doğum sonrası izin 3 ay oluyor. nasıl bırakılır bilmiyorum şimdilik o kısmını düşünmeyeyim diyorum.
bu arada kilolar aldı başını gidiyor. bana göre toplamda 13, doktora göre toplamda 15, umarım daha fazla almam, biraz tutabilirsem çikolatadan kesebilirsem, yürüyüşüde arttırabilirsem sanırım başarabilirim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder