33 hafta 5 gün

ne kadar zaman olmuş yazmamışım. hep yazayım yazayım derken unutuyorum. unutkanlık var üzerimde , birde üşengeçlik. günler geçtikçe kavuşma heyecanıyla birlikte yavaş yavaşta doğum olayı korkutmaya başlamadı desem yalan olur. hep hamile arkadaşlarıma ben derdim. ya orada kalan yok nasıl olsa bir şekilde doğuyor. demesi kolaymış. bilmediğin bir şeyi beklemek zormuş, heleki zamanının belli olmaması beni dahada çok geriyor. gitgide büyüyen bu bünye bu kadar kiloyu nasıl kaldırır onu düşünüyorum.
sabah ile akşam tartıldığımdaki kilo farkı 3, acayip şişiyorum. hele haftasonuna doğru ayak bileklerimdeki şişkinlik tavan yapıyor. olsun oğlumda bende sağlıkla kavuşalımda birbirimize diyorum sonra, gerçektende en önemlisi bu sağlıkla kavuşup, sağlıkla beraber bir hayat geçirmek. tabiki sadece korkularım doğum değil, nasıl bakabilecekmiyim sana, alabilecekmiyim kucağıma, tutabilecekmiyim. olumlu düşünüyorum hep, uslu , uykuyu seven, annesi gibi yemeği seven, sakin, akıllı bir oğlum olacak diyorum. bol bol sütüm olacak diyorum. neyse korkuları bir tarafa bırakayım.
33 haftada doktora gittik. yine yüzünü göstermedin oğlum, elinle kapattın yüzünü, ama saçların vardı, saçlarını gördüm. ilk defa NST'ye girdim. 15 dakika boyunca kalp atışlarını dinledik babanla, babanın yorumu içinde sanırım bando takımı var oldu. doktorumuz beğendi nst'yi, daha sonra ultrasonda boyuna ve kilona baktı. önce benim kiloma baktı. orada 16 kilo gözüküyor, bende hala 14 kilo gözüküyor sabah tartıldığımda, umarım böyle kalır. dr çok kilo aldığımı söyledi.

sana gelince oğlum. 44 cm olmuşsun ve 2.200 gr. hala hayret ediyorum, nasıl bir mucize bu allahıma çok şükür bu duyguyu bana yaşattığı için ve seni bize gönderdiği için ve sen bitanem çok teşekkür ederim bizi seçtiğin için, umarım bu seçimden hiç pişmanlık duymazsın.
artık yavaş yavaş oda hazırlıklarımıza başladık. eşyalarını yıkadık. hastane çantamızda bir kaç eksik ile hazır sayılır. biz tam olarak hazır olmasakda, seni bekliyoruz. geri kalanlarıda izine ayrılınca yaparım diyorum. hepsi çok keyifli bu hazırlıkların.

p.s: bu arada dr. idrar yolları iltihabı için antibiyortik verdi. öyle garip bir duyguymuşki, içsemmi içmesemmi, acaba sana bir zararı olurmu diye çok endişelendim. dr bişey olmaz dedi. nette araştırdım, içmemem daha zararlıymış onu görünce içiyorum. aklıma kötü birşey getirmemeye çalışıyorum. allahım korusun. yukarıdaki resimden görüldüğü gibi göbeğim önde gidiyor, yukarıdan bakınca ayaklarım gözükmüyor. seni çok seviyorum oğlum.