İçimden gelenler

Evde olmaktan insan sıkılıyor. Dışarı çıkmak icinde ilk adımı atmak gerekiyor. Biraz cesaret gerekiyor ya durmazsa ya susturamazsam diye,yakın yerlerle başladık biz tabiki yalnız değildim.şimdilik çok zorlamadı âma tek basima cesaret edebilirmiyim bilmiyorum.zaman geçtikçe hem oglum büyüyor diye seviniyorum hem büyümesini istiyorum,hemde zaman geçtikçe ise başlamama az kaldı diye ve annem gidecek diye icime bir yumruk oturuyor. İnsanın annesi ile aynı sehirde yasaması ne kadar önemliymiş.bir telefon ile gel diye çağırması,bir yer giderken birakabilecegi bir güvenli kapının olması iste bunları dusundukce hayatımı sorguluyorum, neden burdayim ,doğru yerdemiyim diye. Şimdi beklediğim birkaç şey var Sınavı'nın iyi geçmesi ve hakkımızda iyi olacak bir yeri kazanması ve Saglik mutluluk ve huzur