8 Temmuz 2012 Pazar

Pişmanlıklar

Bu surecde alttan aldığım gormemezlikten geldiğim unutmaya çalıştığım bir çok şey,değişmeyen ve iyice bencillesen davranışlar, saygisizliklar karşısında iyice sabrimi zorladı.zaten anne olmus olmanın verdigi duygusallık ile iyiden iyiye tasan sabrım ve gördüğüm davranışlar karşısında keske bende bencil dusuncesiz ve saygisiz olmayı becerebilseydim. Hayatta hep iyi niyetli ve oldugum gibi dürüst olmak kaybettirdi ya kullanmaya kalktı insanlar iyi niyetimi yada saf olup anlamadığımı zannettiler.hayatta insanlar neyi paylasamiyorlar ne istiyorlar anlamıyorum. Ama bu surecde bir ailede babaya çok is düşüyor baba herzaman annenin yanında olup destek olup kendi bir aile olduğunun farkında olmalı gerekirse kendi ailesine karsı anneyi koruyabilmeli.biz bu sınavda sınıfta kaldık maalesef, bu surecde yaşadıklarım ve daha once yaşadıklarımı hiç unutmayacağım.bir takdık savaşına girip bir seyleri değiştirmek hiç benim tarzım degil fakat iyi niyet insanlara yaramıyor. Bundan sonrası icin nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. Ama artık üzülmek istemiyorum

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder